De Wandelaars: (vlnr)
Dorissen Luc, Eerdekens Theo, Vaes Peter, Nouwen Miel, Kerkhofs Jos, Vanotterdijk Roger, Wouters Dominiek
Hoe het begon…
In het jaar 2000 gingen we de vrijdagavond met een aantal mannen volleyballen. Na een lange inspanning van +/- anderhalf uur hadden we met z'n allen toch een beetje dorst.
We dronken de nodige sportdranken met af en toe een alcoholisch drankje. Dan kwam natuurlijk het filosofische in ons een beetje boven. Zo waren Dominiek en ik aan het filosoferen welke doelen we nog wilden stellen in ons leven. Eén van mijn dromen was ooit naar de Boskar in Sankt Vith te gaan(is een afstand van 135 km)
Namelijk Jan van de Boskar had me ooit gezegd, kom eens met de fiets, dat doen er zoveel vanuit het Limburgse. Ik zei hem, als ik kom, kom ik te voet.(fietsen doe ik niet graag). Hij daagde me natuurlijk uit met mijn droom.
In 1998 en 1999 had ik de 100km van Bornem gewandeld. Dit had iets, maar het was ongelooflijk zwaar. Ik deed dit zonder enige vorm van training. Tijdens de avond met Dominiek ging het dan over de wandeltocht naar de Boskar. Hij vroeg me dan wanneer ik dat zou gaan doen. Ik heb hem geantwoord dat dit iets was voor met mijn pensioen. Dit was natuurlijk nog even wachten. Ik was net 40 geworden.
Hij vertelde me dat zijn broer, die pas gestorven was, ook nog veel plannen had, maar dat nu niet meer kon. Dominiek was ondertussen ook gestopt met zijn kledingzaak. Hij had 20 jaar bij manier van spreken dag en nacht gewerkt. Hij wilde ook wel iets meer van het leven gaan genieten.
Hij zei "boenkweg", ge moet niet wachten tot uw pensioen. We gaan volgend jaar, we vragen een paar mannen mee en we zijn vertrokken.
De volgende vrijdag was ons gesprek gauw terug op vlak van wandelen. Het ging over kaartlezen, jeugdbeweging, wandeltochten enz. Op het einde van de avond hadden we ons doel. Naar de Boskar… We gingen proberen enkele mannen erbij te krijgen.
We vroegen Roger-Theo-Luc-Benny en Jos. Roger is een goede jeugdvriend van Dominiek en Jos is een schoonbroer(+ goede vriend). Theo, Benny, Luc en ik kenden elkaar van de kookploeg bij de chiro-meisjes.
De vrijdag erna was alles al geklonken, alle mannen waren bereid mee te doen. Benny wilde niet wandelen, wilde volgwagen-keuken-piet spelen. Na enkele weken opzoekwerk zijn we gekomen tot onze wandelweg. De gr5 komt vlak langs de Boskar. In het jaar 2001, begin juli hadden we ons einddoel: "de Boskar" bereikt.
Het vervolg van ons verhaal kan je al raden… "de GR5 volledig bewandelen".
Miel