GR5 Wandelaars Helchteren

2001: Kanne - Steinebruck

Datum: 27-28-29 juli 2001
Gebruikte gids: "Traject der Ardennen"
Totaal aantal Km: 150 Km
Slaapplaatsen:
  • Banneux:
    • Communauté Saint-Jean
    • Rue de la Sapinière, 50 Banneux N.D.(0032-43600120)
  • Logbiermé:
    • Famille Ladry-Tremblay
    • La Buissonnière 15
    • 4980 Trois-Ponts (Logbiermé) (0032-80862493)
  • De Boskar:
    • Steinebruck 14-15-16
    • 4780 Sankt Vith (0032-80221762)

Kanne - Banneux (27-07-2001) 62 km

Eindelijk… We zijn zo ver. De weddenschap die Miel indertijd heeft afgesloten behoort op het einde van onze wandeling tot het verleden. Hij had nl vroeger eens beloofd om te voet naar Steinebruck (Sankt-Vith) te gaan. De start is voorzien in Kanne aan de brug van het Albertkanaal. Patsy, de echtgenote van Miel, brengt ons tot op de startplaats en stipt 5 uur vertrekken we. Iedereen heeft slecht en weinig geslapen, de spanning weet je wel. Het ideale wandelweer zorgt al snel voor de nodige grappen en grollen. Het geblaf van de honden zorgt dat onze doorgang bij een aantal huizen niet onopgemerkt voorbijgaat. Afdalend in de Geervallei bereiken we nadien de eerste huizen van Wonck. Na een steile klim komen we boven op een plateau waar we onze eerste regenbui te verwerken krijgen. Uiteindelijk valt het nog mee, maar nadien in Visé zijn we toch blij om effen te schuilen in een bushalte. We hebben in Visé nog een koffie gedronken op een terras vooraleer we verder naar de vallei van de Berwinne wandelden. In de weiden, richting Dalhem, hebben we nog beroep moeten doen op de speurneus van Theo om een verloren zonnebril terug te vinden. De mooie dorpsgezichten van Feneur en Saint-Remy brengen ons tot aan de tunnel onder de E40 en leiden ons naar het kerkje van Saive. Onze eerste stop vandaag. Benny kon ons pas in Banneux vervoegen. Op het kerkpleintje staan Lea en Liliane, de echtgenotes van Theo en Roger, ons op te wachten met een grote portie pasta. Nadat de eerste opkomende blaartjes verzorgd werden vervolgen we onze weg richting Olne. Via vooral kleine zandwegjes, open weiden en klimmen en dalen passeren we het domein van Wegimont. Na Saint-Hadelin komen we via een smal pad tussen twee hagen aan in Olne waar Lea en Liliane ons weer tegemoet komen met de volgende bevoorrading. Onze jarige Jos werd verrast met een taartje, kaars en flinke kussen van onze attente dames. We hadden er ondertussen een 50 Km opzitten en de vermoeidheid begon toe te slaan. Nog een 12-tal vermoeiende kilometers tot Banneux. Die avond zou onze teller op 62 km moeten afslaan. Het laatste stuk met een aantal nijdige klimmen bracht ons tot boven Fraipont. De mooie afdaling met trappen tussen de huizen bracht ons beneden tot aan de Vesder. Van hieruit opnieuw tussen de bossen en velden tot aan Banneux. Hier hadden Jos en Miel een verblijf geregeld bij de paters. Na het avondmaal, niet het laatste, met Père Joseph en de zusters zochten we onze slaapplaatsen op. Moe, maar voldaan, hebben we nog een pintje gedronken en de briefing gedaan van de volgende dag.

Banneux - Logbiermé (28-07-2001) 44 km

's Morgens om half zeven zijn we rustig, er waren nog andere bezoekers,vertrokken. Het beloofde een warme dag te worden. Alleszins mooie vergezichten, zeker met de zon die ons vandaag nog parten zou spelen. Het eerste gedeelte zou ons via Becco en La Reid moeten brengen tot Winamplache waar we onze eerste stop zouden hebben. Benny had een mooi plekje gezocht aan de oevers van een beekje. Omstreeks half tien waren we ter plaatse waar we spek en eieren aten en ons verfristen met vers water. Na een half uurtje vervolgden we onze weg. De stemming zat er onmiddellijk in. Er werd gelachen en gegrapt met koeien en reigers als publiek. Misschien teveel en te snel want vanaf hier zijn we de verkeerde richting beginnen te volgen. De kruising van twee GR routes heeft ons nadien serieus parten gespeeld. Volledig uit de richting en nog ferm moeten zoeken om terug op de juiste route te geraken. Gevolg was dat Benny zijn tweede stop heeft moeten verleggen. Het water voor de spaghetti kookte al… Jammer genoeg hebben we Spa, de vallei van de Géronstere en het Fagne van Malchamps moeten missen. Dankzij de beste kaartlezer van West-Europa in ons midden (Dominiek) en via de GSM, prachtig hulpmiddel, hebben we uiteindelijk Benny en de route terug kunnen oppikken net voor Ruy. Net op tijd want ons water was opgeraakt en iedereen was uitgehongerd. Na een goed bord spaghetti en hulp bij het takelen van een auto ging het in stijgende en dalende lijn via het fagne de Bellaire naar Stavelot. Na een terrasje ging het over de Amblève in sterk stijgende lijn omhoog tot in Logbiermé. Hier werden we hartelijk ontvangen door de eigenaars. Benny had ondertussen het bier al koud staan. Dit mocht wel want onze teller stond ondertussen, rekening houdend met de omweg, op 115 km. Bij de verdeling van de slaapplaatsen werden de snurkers nog apart gelegd in de caravan. 's Avonds zijn we nog lekker gaan eten in een restaurantje in Wanne. De vriendelijke eigenaar in Logbiermé had dit nog voor ons geregeld. "Jesus, we love you!", om het met Luc zijn woorden te zeggen…

Logbiermé - Steinebruck (28-07-2001) 44 km

Start voor onze laatste dag. Na afscheid genomen te hebben van de vriendelijke eigenaars in Logbiermé vertrokken we. Door een mooie dreef van sparrenbomen bereikten we Mont-Le-Soi. Van hieruit nog een 7 tal km tot in Vielsalm. Voorbij de kerk nemen we de weg richting Commanster. De sterk stijgende weg brengt ons doorheen weide en bos tot aan Ruisseau de Bèche. Hier hebben we onze eerste stop. Weeral een mooie stopplaats om rustig te eten en wat te grappen en te lachen. Na weerom een half uurtje vervolgen we onze weg langs rustige asfaltwegjes en zand- en veldwegen via Crombach tot in het eerste Duitstalige dorpje Braunlauf. Hier houden we nog even halt aan de kerk om de inwendige mens te versterken en ons op te laden voor de laatste kilometers. Via Schirm verlaten we de route om binnen door via Maspelt naar Steinebruck te gaan. Hier wachtte ons nog een grote verrassing. Op het laatste stuk hadden de echtgenotes en kinderen allerlei berichten en aanmoedigingen achtergelaten om ons in deze laatste kilometers nog aan te moedigen. Een kippenvelmoment !!!

Aangekomen werden we nog verrast op champagne en werd ook onze tweede jarige, Theo, nog in de bloemetjes gezet. Onvergetelijke en prachtige momenten. Zoals door sommigen gezegd "Hier werden bruggen voor het leven geslagen!". Tenslotte is deze tocht ook de start geweest om verder te gaan via de GR5 tot in Nice. Volgend jaar zou het eerste gedeelte nl. van Bergen Op Zoom al gewandeld worden. Het gedeelte tussen Scherpenheuvel en Kanne zouden we doen tijdens onze oefenwandelingen. Zo gezegd zo gedaan.