2003: Steinebruck - Girsterklaus
Datum: | 29-30-31 mei en 01 juni 2003 |
---|---|
Gebruikte gids: |
|
Totaal aantal km: | 130 km |
Slaapplaatsen: |
|
Steinebruck (29-05-2003)
Zoals afgesproken zijn we in de vooravond, rond vier uur, al vertrokken. Bedoeling was om 's anderendaags in de vroege morgen te vertrekken in De Boskar, een vroegere uitvalbasis. Vooraleer aan te komen hebben we nog een terrasje meegenomen bij een ex-collega van Roger in Vielsalm. Na ons avondmaal in De Boskar nemen we nog effen de tijd om de route en stopplaatsen te bespreken. We lassen één stop per dag meer in omwille van het mooie weer dat voorspeld wordt. We drinken nog een pintje en sommigen onder ons leggen nog een kaartje. De grappen en grollen zijn niet ver weg… de vroege morgen ook niet.
Steinebruck - Obereischenbach (30-05-2003) 46 km
Stipt half zeven vertrekken we. In het begin effen in verspreide slagorde… We nemen vanuit Saint Vith de GR 563, die een verbinding maakt met de GR5 in Burg-Reuland. Dit stukje GR is een heel rustig en mooi stukje, zeker een aanrader. Al snel zijn we in Burg Reuland en in de schaduw van de burcht volgt al snel een nijdige klim. Het bier van gisteren verdwijnt al snel met de eerste zweetdruppels, het zullen zeker niet de laatste zijn van die dag. Bij het uitkomen van het bos en het dwarsen van een asfaltweg volgt de eerste weg met steenslag, die ons door de vallei van de Federbach brengt. Aan de bosrand met kruispunt van Leithum houden we onze eerste korte stop. Vooral het frisse water doet ons deugd, het belooft een warme wandeldag te worden. Na de Peterskirche en het Drielandenpunt in Ouren, vervolgen we onze weg langs de Our. Het is effen aanpassen aan de vertrouwde wit-rood bewegwijzering, deze wordt in Luxemburg vervangen door een gele bol. Het mooie, rotsachtige pad langs de Our brengt ons via de Kalbermillen tot aan Tintesmillen. Hier hebben we onze volgende stop. Wat bijkletsen… Wat lachen… Vers drinken nemen en verder. Het stuk dat volgt is vooral klimmen en dalen, mooie riviertjes, rotspartijen en bospaadjes. Deze brengen ons via Dasbourg Brug tot in Rodershausen waar we onze laatste korte stop houden. Buiten fris water en een sigaretje is ook het talkpoeder niet ver weg… De volgende klim is nadien nog dikwijls ter sprake geweest. Deze steile klim (500 m in 28 minuten) met vele zigzagpaadjes brengt ons naar het uitzichtpunt "Geislay". Het mooie uitzicht is de bekroning van toch wel een dag van klimmen en dalen en brengt ons in dalende lijn naar Obereischenbach waar ons eerste slaapplaats is. Na een frisse douche en het verzorgen van onze voeten zijn er 's avonds bij het avondeten nog enkele die hun beste Duits boven halen. Vroeg slapen, het worden nog warme dagen…
Obereischenbach - Gilsdorf (31-05-2003) 42 km
Na een uitgebreid en lekker ontbijt vatten we onze tweede dag aan. De zon staat hoog en het belooft weer een warme dag te worden. We dalen verder af via de vallei van de Huschterbaach naar Untereisenbach om dan vervolgens weer een steil klimmend pad te nemen. Dit pad situeert zich boven de Our en voert ons langs bos en weiland tot aan Gemünd Brug op Duits grondgebied. Even later komen we aan in Stolzembourg waar we onze eerste stop hebben. Benny heeft een mooi plekje onder een oude kastanjeboom uitgezocht waar we in de schaduw spek en eieren eten. Het fris water is nooit ver weg. Na de stop zijn we verrast door het vele afval dat we met zes man achter laten. Vol goede moed vertrekken we richting Vianden, onze volgende stop. Net zoals de vorige dag moeten we veel klimmen en dalen, dit heeft ons toch wel verrast. Zeker omdat we in de voorbereiding toch wel rekening hebben gehouden met het parcours. Om deze reden hadden we ook onze dagelijkse kilometers aangepast. Na weeral een steile klim bereiken we Neklosbierg. Na wat genoten te hebben van het mooie uitzicht wandelen we verder. Theo en Luc doen nog een aantal extra trappen om het kunstmatige waterbekken hogerop te bezichtigen. We zitten terug in verspreide slagorde en dit speelt ons nadien weer parten. Ergens een afslag gemist. Gevolg is dat we moeten zoeken op de kaart om de route naar Vianden te vinden. Een wandelaar met een plaatselijke wandelkaart zet ons terug op de goede weg. Tijd verloren en naar Benny bellen dat we iets later zijn op onze volgende stop. Deze zit onder de zetellift… en onder kan soms wel een verschillende betekenis hebben. We blijven op hoogte om naar de zetellift te gaan. Benny zit echter helemaal onder in Vianden, met alle gevolgen vandien. Een lekker bord spaghetti doet soms wonderen… Schaduw en fris water ook. Op naar de laatste 15 km, richting Gilsdorf. Via mooie boswegen, steenslagpaden en zigzagbeklimmingen komen we uiteindelijk aan in Gilsdorf. Benny heeft ons onderweg nog effen voorzien van fris water. Toch wel een aandachtspunt tijdens warme dagen! In Gilsdorf helpt Luc nog snel een paar kruiwagens zand vullen bij een plaatselijke verbouwer vooraleer we een frisse pint drinken. We slapen in een oude herenhoeve en dit heeft toch wel zijn charme. Die avond gaan we biefstuk en friet eten in het plaatselijke restaurant aan de brug. Dit hebben we wel verdiend na een zware dag.
Gilsdorf - Girsterklaus (01-06-2003) 42 km
De eerste dag dat we vertrekken in de mist. We zijn dan ook erg vroeg vertrokken om het heetst van de dag zoveel mogelijk te mijden. Zoals de voorbije dagen begint de dag met een sterke klim door het nog natte gras. Het paadje slingert zich door een vroegere steengroeve vooraleer uit te komen in de weiden. Via kleine asfaltwegjes bereiken we Eppeldorf. Het brongebied van de Huschbaach met overblijfselen van vroegere wasbekkens, mooie en rustige omgeving brengt ons tot Beaufort. In de bocht van het kasteel wacht Benny ons op met de eerste stop. De schapen rond het kasteel, onder deskundige leiding van Luc, laten Benny weten dat we daar zijn. De moeite om horen! We voelen dat we al twee dagen in de warme zon hebben gelopen. De voeten hebben veel geleden… Op naar het Duits-Luxemburgs natuurpark, klein Zwitserland genoemd. Het laatste gedeelte van onze driedaagse trip met mooie rotspartijen en kleine beekjes. Via het mooie pad langs de Haupeschbaach en een gevaarlijk stuk weg bereiken we Grundhof van waaruit we langs een steil klimmende pad (waar hebben we dat nog gehoord en… meegemaakt) Kasselt, een rotspartij, bereiken.
De imposante rotspartijen, kloven, stenen trappen en brugjes brengen ons tot in Berdorf. Van hier verder langs ronkende namen als Pileschkummer, Houllay, Perekop en Teufelsschlucht naar Echternach. Aan de Perekop hebben we nog een korte stop gehad om onze watervoorraad op peil te houden. Om te plassen moet je hier wel uitkijken, het kan er vrij druk zijn met toeristen, èh Jos. Via de Teufelsschlucht bereik je via een dalend pad Echternach centrum. Het pad dat bezaaid is met kasseistenen doet na drie dagen klimmen en dalen niet goed aan de tenen. In Echternach is het wel effen wennen aan de drukte. De terrassen zitten bij dit prachtige weer allemaal vol. Het vlot niet in de binnenstad en de wielerwedstrijd die aan de gang is speelt ons parten en bezorgt ons veel moeite om de route terug te vinden. Uiteindelijk,na veel zoekwerk op de stafkaart en na wat GSM verkeer tussen Benny en ons, vinden we mekaar terug voor onze laatste stop. Van hieruit gaat het met de stafkaart richting Girsterklaus. Hier worden we opgewacht door een aantal vrienden van Miel die ons terug naar De Boskar brengen. Eerst maken we nog een fles champagne soldaat en klinken we op onze derde jaargang. Via een omweg tot bijna in Trier (Sic!) komen we in Sankt Vith waar we opgewacht worden door de echtgenotes en kinderen. We maken er samen nog een fijne en gezellige avond van vooraleer 's anderendaags terug te keren naar Helchteren.