2006: Custines - Schirmeck
Datum: | 23-24-25-26-27-28 mei 2006 |
---|---|
Gebruikte gids: | "Traject Luxemburg-Lotharingen" |
Totaal aantal Km: | 140 Km |
Slaapplaatsen: |
|
Custines (23-05-2006)
We vertrekken omstreeks vier uur avonds en hopen rond elf uur aan te komen in Bouxière- aux-Dames, waar we blijven overnachten in het Formule 1 Hotel. Aangekomen eten we de broodjes van Luc en drinken nog een pintje. We hebben gekozen omwille van de prijs/kwaliteit voor dit hotel omdat we er uiteindelijk alleen maar moeten slapen. Het ontbijt en kamers zijn beperkt maar dat wisten we. Bij een tas koffie, fijn verzorgd door de gerant, doen we de briefing om Peter wat wegwijs te maken. Peter is vanaf dit jaar onze vaste begeleider en dit in opvolging van Benny, die om persoonlijke redenen heeft afgehaakt. Het zal wel lukken.
Custines - Vic-sur-Seille (24-05-2006) 40km
Een korte verplaatsing tot bij het rondpunt in Custines en weg zijn we voor weer drie dagen afzien maar tegelijkertijd genieten van de mooie landschappen die op ons wachten. De steile veldweg, het lachen verging ons met de minuut…, brengt ons naar het bos van Aulnois. Van hieruit hebben we mooi uitzicht op de Moezel en Custines. In het bos is het goed opletten bij de verschillende wegkruisingen. Aansluitend volgen we een brede afdalende weg door een groot koolveld, niet het laatste gedurende deze vierdaagse. Door veld en bos dalen we af tot bij de toegangspoort van Blanzey, een oude pastorij met hoeve en gesticht door Premonstratenzers. De volgende asfaltweg en een steil klimmende veldweg brengt ons nadien tot het kerkje van Amance. Een mooi uitzicht is de beloning. De hoofdstraat van dit pittoreske dorpje met talrijke beelden, wapenschilden en uithangborden aan de oude huisgevels verdient onze volle bewondering. Aan een oude hoeve kiezen we iets later een met steenslag verharde weg die ons naar een bos brengt. In het bos zijn het vooral brede wegen die ons naar het Etang de Brin leiden. In de verte zien we de auto en Peter al staan. We missen de remork, maar deze staat iets later aan het meertje. Tafel en banken zijn voorzien, het uitzicht is gratis. Spek en eieren zijn gereed. Ferm geregeld… en lekker. Vele vogelspotters passeren ons en kijken jaloers naar spek en eieren. Na een lacherige stop stappen we verder richting Brin-sur-Seille en via Atilloncourt door de velden naar Grémecy. Dit dorpje ligt mooi verscholen in de vallei. Van hieruit terug klimmen naar het bos van Grémecy. Dankzij de speurneus van Theo kunnen we de slecht bewegwijzerde route volgen in het bos. Het is opletten geblazen… Vooraleer we het bos verlaten moeten we eerst nog door een heel zompige en modderige weg. Het is zwoegen en uitkijken om de schoenen niet te verliezen in de zompige modder… Even later zien we Peter opnieuw staan in het open veld. Fijn in de zon. Een tas soep om effen te bekomen van het voorbije ploeterwerk. Via Salonnes, mooi stationnetje en kerkje, komen we langs een aantal boswegen en veldwegen aan in Vic-sur-Seille. Met de auto naar Lagarde waar we in het dorpscafé afspraak hebben met de eigenaar van de gîte. Tijdens het wachten drinken we een frisse pint in het ruime café met bijbehorend restaurant… Peter en Roger gaan iets vroeger door om het avondeten al voor te bereiden. We hebben een heel groot herenhuis voor ons alleen tijdens de 2 volgende dagen. Ieder heeft een individuele kamer met douches op de gang.
Vic-sur-Seille - Gondrexhange (25-05-2006) 44km
's Morgens worden we wakker gemaakt door de geur van vers gebakken spek. Het voordeel van twee dagen op dezelfde plek te verblijven is vooral de tijdswinst. Terug naar de stopplaats van gisteren en de route weer oppikken. Effen zoeken naar het paadje door het veld aan de overkant van de weg Metz-Sarrebourg en vervolgens klimmen naar de "Côte Saint-Jean" die we langs de flank blijven volgen. Even later stappen we door de oude stadspoort van Marsal. We zien de resten van diverse Gallo-romeinse vestingwerken en een deel van de Vauban-versterkingen uit de 17 de eeuw. Na Blanche-Eglise hebben we in het bos van Morsack onze eerste stop. Samen gezellig onder Peters paraplu een spaghetti eten. Het is ondertussen beginnen regenen en het voelt koud en kil aan. Nadien volgen we de "route forestière Chemin Noire" die ons via een bos, de uitlopers van het Etang de Lindre, en weilanden en een grote kasteelhoeve tot in Assenoncourt brengt. We wandelen in verspreide slagorde… en dan is een grap niet veraf. Een verlaten schuur… Theo en Miel passeren… GSM… Een nat veld… Via een bospad wandelen we iets later richting Etang de Villers om nadien Fribourg te bereiken. Op de asfaltweg na Fribourg lopen we in verspreide slagorde. Het regent en de ijskoude wind speelt ons af en toe parten, vooral op de veldweg naar de Ferme Les Bachats. We zijn dan ook blij dat Peter een oude stalling heeft gevonden waar we effen droog zitten. De tas warme soep doet weerom goed. We beslissen om, ondanks de regen en koude, toch het vooropgestelde einde van deze dag te halen. Het is afzien… Een beetje opgedroogd volgen we een breed pad dat ons tussen diverse zijarmen van het Etang du Stock aan de brug nabij Diane-Capelle leidt. Afdalen naar het kanaal en hier wandelen we op het jaagpad verder. Na een paar kilometer komen we aan de samenvloeiing van het Canal de la Marne au Rhin en het Canal de Houillères de Sarre. Het eigenaardige is dat deze twee kanalen samenvloeien in het Etang de Gondrexange. Overal water… Na de voetgangersbrug is het nog een tweetal kilometer stappen tot aan het eindpunt van vandaag, de sluis van Gondrexange. Veel water vandaag, op de grond en in de lucht. Snel de auto in en terug naar Lagarde. Proberen de schoenen droog te krijgen tegen morgen… De verwarming wordt snel opgezet en na een verkwikkende douche beginnen we aan het avondeten. We warmen snel op…
Gondrexhange - Col de Leidenstein (26-05-2006) 28km
Na het ontbijt en de gîte opgeruimd te hebben vertrekking we terug richting Gondrexange. De regenkledij is nodig. Het regent weer. We steken het kanaal over en volgen opnieuw het bestaande jaagpad. Bij de volgende brug gaan we naar de overkant en nemen even later een klimmende asfaltweg en laten het kanaal achter ons. Bij de kerk van Landage volgen we de asfaltweg en hebben even later een mooi zicht op het kerkje van Aspach. Het weer is wat opgeklaard en aan de volgende bosrand hebben we een eerste zicht op het massief van de Vogezen. Via de asfaltweg en even later langs een steenslagweg komen we tot bij het kerkje van Fraquelfing. We volgen de hoofdweg en aan het postkantoor… slaan we linksaf en volgen de weg naar Heille, een wijk van Métaire de Saint-Quirin. In een overdekte bushalte, ge moet het maar doen, staat Peter ons op te wachten met een warme tas soep… Een steil klimmende weg, "route forestière de la Neuve Grange", brengt ons naar het gelijknamige bos. Dalend naar een asfaltweg en nadien een steil klimmend pad door een bos en we zien Saint-Quirin, een bekend bedevaartsoord, in het dal liggen. In het dorpje is het effen zoeken naar de juiste route en via een aantal bochtige wegen en een steil klimmend paadje, bijna niet gezien, klimmen we tot bij de kruising van "Les Deux Crois". Brede boswegen en even later zien we Abreschviller in het dal liggen. We zien ook de gîte waar we straks blijven overnachten liggen langs het voetbalveldje. Een smal, kronkelend paadje later en we zitten rond tafel bij Peter, die net tegenover de gîte onder het afdak van een zaaltje staat. Na een korte stop gaan we vandaag nog verder en via Lettenbach en een aantal klimmetjes en afdalingen tussen overweldigende bremstruiken, stoppen we bij het kruispunt "Les Quatre chemins". Iets verder ligt Col du Leidenstein, maar deze is samen met de Donon voor morgen. Met de auto terug naar Abreschviller waar we samen met de eigenares aardappelen schillen voor ons avondeten… We hebben beslist om terug gebruik te maken van de keuken. Peter en Roger gaan nog snel een "goede biefstuk" halen bij de plaatselijke slager. Douche op de ruime kamer… We moeten de gîte delen met een aantal families die zich voorbereiden op een huwelijksfeest de dag nadien… We kunnen echter niet blijven tot dan… 's Avonds bij een glaasje wijn de volgende dag nog voorbereiden. Het kaartlezen wordt moeilijker… Op tijd slapen.
Col de Leidenstein - Schirmeck (27-05-2006) 26km
Vroeg opstaan, opletten dat we de andere gasten niet wakker maken… Ontbijten en wegwezen, we willen vandaag tot Schirmeck wandelen om op tijd naar Girsterklaus te rijden waar we onze laatste avond willen doorbrengen. Op "les Quatre Chemins" de goede richting kiezen en we zijn gereed om de eerste keer over de 1000 meter te stappen. Naarmate we vorderen gaat het motregenen en de top van de Donon ligt in de mist. Spijtig! De route naar de top zijn vooral brede boswegen, afgewisseld met steile klimmen en vooral moeilijke rotspaadjes. We zien nog een koppeltje dat overnacht heeft in de boshut van Paul Bechler en even nadien moeten we omwille van de harde regen schuilen onder een eeuwenoude boom… Net voor de Col de L'Engin hebben we nog een korte stop. Peter is echter niet op de afgesproken plaats… Via de GSM en een behulpzame wielertoerist weten we waar hij is. Hij heeft zich iets lager op dezelfde weg geïnstalleerd in een oude barak. Hij heeft overal platen gezet… We zitten weer droog en eten op ons gemak… Vanaf Borne Brignon, oude Romeinse mijlpaal, gaat het van 654 meter naar de Col de L'Engin (789 m) en via de Col Entre-Deux-Donons (822 m) naar de Donon op 1008 meter. Het is er mistig, koud en kil. Spijtig genoeg kunnen we niet genieten van de weidse omgeving en de vergezichten. Het zal voor een latere keer zijn. De afdaling naar Col du Donon gaat over een rotsachtig pad. Op de weg naar Schirmeck staat Peter nog met een warme tas soep. In de verdere afdaling wandelen we over kleine, kronkelende paadjes… Opletten voor uitschuivers… Het wordt warmer en de zon is terug van de partij. Beter laat dan nooit. Om vier uur ter plaatse en nu op weg naar Luxemburg… In Girsterklaus maken we nog "op onze manier" een kolder voor Peter om hem te bedanken en welkom te heten in onze groep.