Omwille van omstandigheden géén boerderietocht in 2023

Maar bekijk hier de info over de Pa(a)storie!

• Wie zijn we?
• Weetjes
  • Voorbereiding
  • Boerderietocht
  • Pa(a)storie
  • Goed doel
  • Halfweg
• Verslagen
  • 2001: Kanne - Steinebruck
  • 2002: Bergen Op Zoom - Scherpenheuvel
  • 2003: Steinebruck - Girsterklaus
  • 2004: Girsterklaus - Neufchef
  • 2005: Neufchef - Custines
  • 2006: Custines - Schirmeck
  • 2007: Schirmeck - Col de la Schlucht
  • 2008: Dreieck - Challonvillars
  • 2009: Challonvillars - Villers-le-Lac
  • 2010: Villers-Le-Lac - Chapelle-des-Bois
  • 2011: Thonon-les-Bains - Parking Samoëns
  • 2012: Chapelle-de-bois - Les Cascades de Hérisson
  • 2013: Parking Les Allamands - Notre dame de la Gorge
  • 2014: Plan de la Lai - Chapelle Barthélémy (Valleé de la Lenta)
  • 2015: Chapelle Barthélémy (Valleé de la Lenta) - Parking La Lavoir
  • 2016: Parking La Lavoir - Ceillac
  • 2017: Ceillac – Bousiéyas
  • 2018: Bousiéyas - St-Sauveur-sur-Tinée
  • 2019: St-Dalmas-Valdeblore – Nice
• Gastenboek
• Archief

2015 : Chapelle Barthélémy (Valleé de la Lenta) - Parking La Lavoir

We hebben dit jaar de volgorde van onze dagwandelingen wat gewijzigd. Vooral in functie van zwaarte, lengte en de nodige verplaatsingen met de auto. Twee korte dagwandelingen, twee normale en één lange dagwandeling. Twee korte (5 uur), één om wat in te wandelen en gewend te raken aan de hoogte en de andere om te recupereren na de lange dagtocht van 12 uur.. De lange dagtocht was nodig omdat Peter ons nergens tussen in kon bereiken. De twee normale dagtochten ( 8 uur) op het einde. Een heel gepuzzel vooraf van Dominiek maar toch blij dat het gebeurd was.

Dag 1 : Chapelle Barthélémy (Valleé de la Lenta – 2143m) – Col de la Madeleine (1748m)

Totaal : 16,60 km gewandeld met een gemiddelde van 4,2 km met 560 hoogtemeters, 3,59 uur effectief gewandeld. 5,12 uur onderweg

De gîte is heel basic. Kleine zonnepanelen met als gevolg dat “alles” lang duurt...Gisteren waren de eigenaars nog aan het opruimen. We hebben nog even zitten buurten op ons privé terras... Echt wel prachtige locatie, enkel de toegangsweg is hier en daar wat moeilijk... De vorige avond hebben we Peter nog even in de bloemen gezet. Iedereen is zich bewust dat dit allemaal niet mogelijk was zonder onze “haldis” Peter. Onze eerste wandeldag belooft warm te worden vandaag. Voldoende water meenemen is de boodschap. Nadat we buiten ontbeten hebben vatten we onze verplaatsing naar de Vallée de la Lenta aan. Onderweg doorkruisen we verschillende dorpjes maar we hebben vooral oog voor de bergkammen die we tijdens onze wandelingen zullen doorkruisen. Aan het bruggetje voor het kapelletje ( 2143m) nemen we onze route terug op. Direct klimmen via een oud karrespoor naar de col les Druges (2260m). Hier hebben we al direct een prachtig zicht op het dal van de Maurienne. Al snel vervolgen we onze weg via kleine balkonpaadjes, die we vandaag nog dikwijls zullen tegenkomen. Rustig wandelen en genieten van de mooie vergezichten. Na een bergriviertje is het verder klimmen tot aan de chalets des Roches (2453m). Hier stoppen we even en genieten vanaf het dak van de vervallen gîte van het mooie weer en het prachtige uitzicht. Nadien is het langs de grens van het Nationaal Park van de Vanoise. Prachtig wandelen ! Bij de chalets les Bufettes is het even zoeken naar de juiste afdaling naar la cabane des Gardes-du-Mollard (2230m). Na het doorkruisen van een koeienwei en het oversteken van een bergriviertje volgen we de route verder dalend naar Bessans (1705m). Het laatste stuk is sterk dalend via een kronkelend pad en langs de hete(...) rotswand tot aan de brug over de Arc in Bessans. Hier heeft Peter zijn stop in de schaduw van een barak geïnstalleerd. Goed gezien! Dit was wel nodig. Vooral de warmte langs de rotswand op het laatste stuk was er teveel aan. De afkoeling was echt wel nodig... Rustig recuperen en nadien rustig verder wandelen langs de rechteroever van de Arc. Bij het verlaten van de oever even langs de weg en dan opletten voor het kleine paadje dat naar de Col de la Madeleine (1752m) loopt.Toch wel verrast dat we hier 2 MTB’ers tegenkomen, wel met electrisch aangedreven fietsen. Aan het kapelletje, beschermheilige van de prostituees(?), verfrissen we ons nog wat aan de waterbak en rijden dan terug naar de gîte. Hier is het genieten in de schaduw onder de bomen op “ons privé balkon” met zicht op Aussois en omgeving. Nadien aanschuiven voor ons koud en warm pastabuffet. 's Avonds kaarten we met een Ricaarke nog wat na bij onze open haardpot/barbecue/kachel die Theo wat verder tussen de rommel heeft gevonden...Boterhammen maken voor morgen en op tijd slapen vandaag. Morgen hebben we onze langste wandeldag in het vooruitzicht. En morgen gaan we onze kok door de dag niet tegenkomen.

Dag 2 : Parking Bellecombe (2319m) – Plan Sec (2180m)

Totaal : 28,50 km gewandeld met een gemiddelde van 3,4 km met 1073 hoogtemeters. 8,30 uur effectief gewandeld. 12 uur onderweg

Vandaag vroeg opgestaan. Het was nog donker... De verplaatsing naar de parking van Bellecombe voor ons langste wandeltraject verloopt vlot. We zijn minstens 12 uur onderweg en dit zonder stop. De rugzakken goed gevuld met proviand en veel water voor onderweg. Peter kan onderweg nergens bij ons geraken. Het belooft weerom een warme maar zeker een zware dag te worden... Vanaf de parking effen zoeken naar de route. We wandelen nog in het schemerdonker en zijn al snel bij de gîte van Plan du Lac (2364m). Alle luiken zijn nog toe en iedereen slaapt nog. Enkel de schapen die tegen de flanken grazen houden ons gezelschap. We zetten onze tocht via een pad verder tot aan ons eerste kapelletje van Saint-Barthélémy. Kapelletjes met die naam komen we elke dag wel eens tegen... De vliegen zijn er vroeg bij op het pad dat her en der gevuld is met plassen... De afdaling naar de brug over de bergbeek van la Rocheure (2053m) verloopt vlot. De sterke klim naar les chalets de'Ile is echter van een ander kaliber. Aan de chalets stoppen we even om iets te eten en genieten we van de overzijde waar we de refuge van Entre Deux Eaux in de vallei zien liggen.Vooraleer we rechts na de gîte onze klim verder zetten kijken we nog vol bewondering naar een jong koppeltje, beiden met de kleine mannen op de rug, die aan de klim bezig zijn. Via smalle paadjes door de alpenweiden klimmen we verder tot we aan des Lacs des Lozières ( 2478m) komen. Hier komen we regelmatig enkele wandelaars tegen. Op het plateau van de Pelve stoppen we nog even om te genieten van de ons omringende bergtoppen. Vervolgens gaat het op ongeveer dezelfde hoogte verder via kleine richelpaadjes en links in de diepte zien we Termignon liggen. Af en toe is het pad verdwenen onder de sneeuw en is het voorzichtig wandelen tot aan de overkant. Het is toch wel opletten geblazen op deze balkonpaadjes. Dan na een bocht naar rechts zien we de Refuge van L’Arpont (2309m) liggen. Deze refuge is alleen bereikbaar met de helicopter voor de bevoorrading van de gîte. Mooi gelegen ! We besluiten om iets verder te wandelen en onze boterhammen met soep op te eten bij het iets lager gelegen bergriviertje. Met de voeten in het ijskoude water nemen we onze tijd om wat af te koelen en wat te recuperen van onze beklimmingen. Nadien is het iets dalend en voorbij de chalets van le Mont houden we even halt bij een watervalletje om wat af te koelen in de schaduw onder de bomen. Toch wel welkom... We vullen ook ons water bij aan het riviertje. Even op hoogte wandelen om dan vervolgens weer te stijgen tot aan het komdal van Enfer. Na een aantal bruggetjes nog even dalen tot de chalets van Montafia (2152m). Net voor de chalet loopt er links een pad naar Termignon. Waarschijnlijk komt de groep wandelaars die we net tegen kwamen van Termignon. Aan de vervallen chalet moeten we door een weide met veel schapen waar we onze eerst patou tegenkomen. Deze ligt te soezen in de schaduw maar houdt ons toch met één oog in de gaten...Nadien blijven we wat op dezelfde hoogte wandelen, eerst door een komdal om dan weer stijgend te klimmen tussen de rotsen tegen de flank van la Dent Parrachée. Het is afzien, dikwijls een moeilijk begaanbaar pad en vooral de warmte speelt ons parten. Aan de Bonne-Nuit,een klein bergriviertje, moeten we onze route zoeken ... Het is echt wel klauteren om het juiste pad te vinden... We zoeken onze weg via kleine “steenmannetjes” die het pad markeren. Nadien dalen we verder af op een smal richelpaadje dat zich langs de rotswand slingert. Gevaarlijk...Tenslotte zien we in de verte de chalets de la Loza (2327m) liggen. Vervolgens is het verder via kleine paadjes. Iets verder steken we nog een grote morene over om vervolgens te stoppen en nog iets te eten. Maar goed dat er niemand langs ons door moet, we zitten immers midden op het pad te eten...Na een tijdje vatten we het laatste gedeelte van onze toch wel zware dag aan. Afdalen via een pad met losse steenslag, soms half verdwenen, soms gevaarlijke haarspeldbochten langs de chalets de la Turra. Tenslotte via een paadje naar de twee meertjes boven het skigebied van Aussois, waar Peter ons zit op te wachten. Een koud flesje bier en de haring (...)smaakt. De terugreis naar de gîte verloopt vlot op onze bochtige toegangsweg ( en de ezels onderweg) na. De barbecue op ons privé terras smaakt. Iedereen stikkapot na de vermoeiende wandeling. Morgen blijven we iets langer slapen om beter te recuperen en kiezen voor één van de twee kortere dagtrajecten.

Dag 3 : Modane (1058m)– Le Lavoir (2099m)

Totaal: 10,56 km gewandeld met een gemiddelde van 3,6 km/u met 886 hoogtemeters. 2,56 uur effectief gewandeld. 4,38 uur onderweg

Rustig opstaan en rustig ontbijten was de boodschap. Iedereen heeft goed en iets langer geslapen vandaag. Dit doet goed na de zware en vermoeiende wandeling van gisteren. Iedereen neemt zijn tijd om te ontbijten in het zonnetje. Een korte verplaatsing naar de brug in Modane (1058m) waar we vertrekken. In het centrum van Modane is het even zoeken naar de juiste richting. Voor het gemeentehuis naar links en dan doorheen het oude stadsgedeelte van Modane. Het is direct klimmen en even later zoeken naar de voetgangerstunnel ter hoogte van een grindfabriek(?). De klim situeert zich langs een kruisweg. We hebben er tijdens onze jaarlijkse wandelingen al veel gemaakt. Meestal sterk stijgend... Soms door het bos, soms langs de weg... De route loopt langs de hoofdweg van Modane naar Valfréjus en we steken regelmatig deze weg over. Soms wat zoeken naar het bospaadje. De klim gaat naar de kapel van Notre-Dame du Charmaix mooi gelegen tegen de berg en boven een wilde bergivier. Het is er lekker koel. Doet deugd na weeral een warme dag. Het pad naar de kapel kruist verschillende maal de weg naar Fréjus en op het asfalt was het dikwijls drukkend warm. We nemen de tijd om te bekomen in de koelte van de kapel. Dominiek test zijn “hondentoestel” nog eens op de wandelaar met zijn twee honden... Het werkt alleszins voor ene hond die regelmatig omkijkt. De andere is waarschijnlijk doof... Via een paar nijdige klimmetjes bereiken we het skistation Valfréjus (1500m). Het ligt er doods bij. Nog snel een foto voor “het wit paard” en dan Peter zoeken die zich net na het dorpje onder een paardenstal heeft geïnstalleerd...Blij dat we in de schaduw zitten. De tas soep doet deugd. Wat “zotte kal”verkopen vooraleer we verder stappen naar de parking van les chalets du Lavoir (2099m). De beklimming gaat door het bos en onderweg komen we nog verschillende resten van de Eerste Wereldoorlog tegen. Ter hoogte van het gehuchtje Les herbiers volgen we het riviertje naar de parking. We blijven onderweg nog even stilstaan bij een vervallen mijningang waar nog een oud mijnwagentje instaat. Te zwaar om mee te nemen...Bij het verlaten van het bos ter hoogte van het riviertje zien we voor ons nog een grote bunker. Ook het oude fort dat hoger in de bos ligt lijkt volledig verlaten. Op de parking van Lavoir (1890m), vertrekpunt voor onze route van volgend jaar, staat Peter ons al op te wachten. Blijkbaar een vertrekpunt van heel wat wandelingen aan de geparkeerde auto’s te zien. Een Italiaanse familie geniet van de prachtige omgeving. Het is dan ook een natura 2000 gebied dat ook dicht bij de grens met Italië ligt. Nadien afdalen tot in Modane waar we een terrasje doen op het dorpsplein tegenover het gemeentehuis. Onder in het dorp wijst de thermometer 34 graden aan. Blij dat we iets later nog kunnen genieten van het mooie weer op ons terras met zicht op Aussois. Rustig eten met een glaasje wijn in het avondzonnetje. Meer moet dat niet zijn...

Dag 4 : Col de Madeleine ( 1752m) – Parking Bellecombe ( 2307m)

Totaal : 20 km gewandeld met een gemiddelde van 3,5 km met 1625 hoogtemeters. 5,43 uur effectief gewandeld. 8,20 uur onderweg.

Vandaag vertrekken we terug aan het kapelletje van St-Madeleine waar we de eerste dag gestopt zijn. Vermits we vandaag de ganse dag boven de boomgrens en in de zon wandelen hebben we besloten om op tijd te vertrekken. Aan het kapelletje is het rustig (op het lawaai van de bosmaaiers na...). Er zijn nog wandelaars aanwezig. De wandeling start met een klim met veel haarspeldbochten, dan weet je wel... Het is een mooie klim die zich naar boven slingert tussen het struikgewas. Soms uw weg zoekend tussen de rotsen, soms op met hout aangelegde trappen. Het is puffen geblazen. Halverweg bij een ruïne zien we nog een vos die ons wellicht niet gezien of geroken heeft. Mooi. Dan net boven de boomgrens klimmen we verder doorheen mooie velden tot aan de chapelle St-Antoine (2312m). Onderweg nog een paar Alpendassers en een eenzame gems gezien...Even uitblazen om dan een bredere weg te volgen tot aan de eerste woningen om dan rechts via een smal pad de Route de Haute-Maurienne te bereiken. We blijven op een hoogte van 2300 m de route via mooie balkonpaadjes volgen. De paadjes slingeren zich door verschillende komdalen met een aantal riviertjes tot we in de verte de refuge du Couchet (2160m) zien liggen. Net voor de gîte dalen we via een rotsig en soms smal pad af tot bij de gîte. Onderweg hebben we een prachtig zicht op Lanslevillard en Mont Cenis dat onder in het dal op 1400 m ligt. Aan de gîte komt net een Engels koppel buiten dat zich gereed maakt om te vertrekken... Wat ervarigen uitwisselen...We stoppen ook om iets te eten en wat uit te rusten. Ook de Franse wandelaar die ons net voor de gîte voorbij stak is aan het uitrusten. We komen deze eenzame wandelaar onderweg nog verschillende keren tegen. Nadien is het even afdalen door een valleitje met de ruïnes van Rochasses om aan te komen bij het kruispunt van Pré-Vaillant ( 1917m). Hier naar rechts een stijgend bospad volgen tot aan de chalets de la Turra-de-Termignon (2290m) boven de boomgrens. Boven nemen we nog even de tijd om een “fotoshoot” te doen in een prachtig natuurkader...Na een babbeltje met een “gladde Nederlander” vervolgen we de Route de Maurienne via de balkonpaadjes tot aan een boerderij waar we links het pad naar de parking nemen. Het is er druk en we zijn iets vroeger dan Peter. Even wachten en we zijn terug onderweg naar onze gîte. Op onze route dégradéé naar de gîte moeten we regelmatig wachten op een groep paarden en ezels die op weg zijn naar de gîte die iets hoger ligt dan de onze. Douchen en lekker eten. Vermits het redelijk fris is buiten besluiten we om wat te gaan “buurten” bij onze buren in de hoger gelegen gîte. Gezellige avond met een streekbiertje, wat plaatselijke cultuur opsnuiven, meer moet dat niet zijn... Op tijd slapen, morgen wacht ons nog een zware laatste dag.

Dag 5 : Plan de Sec (2310m) – Modane (1058m)

Totaal : 18,5 km gewandeld met een gemiddelde van 3,5 km met 682 hoogtemeters. 5,12 uur effectief gewandeld. 7,25 uur onderweg.

We hebben dit jaar wel echt geluk met het weer. Iedere morgen kunnen we rustig ontbijten in het zonnetje op ons terras buiten. Iedereen gereed voor onze laatste wandeldag. Nog een zware dag zal later blijken... We zien Peter pas terug, net voor de afdaling naar Modane. Vandaag nemen we samen met hem de zetellift in Aussois (1473m). Deze brengt ons op 10 minuutjes tot onze vertrekplaats in de nabijheid van Plan Sec. We sparen op deze manier een lange verplaatsing met de auto uit. Het is al warm op 2300 meter, de zonnecrème is niet veraf. We dalen af via een brede zandweg die nadien overgaat in een smal rotsig pad naar het bruggetje over het riviertje la Sétéria. Onderweg passeren we nog de gîte du Fournache. We hebben voortdurend zicht op de twee meertjes, Plan d'Aval en Plan d'Amont. De route slingert zich immers rond de twee meertjes om vervolgens te draaien naar de Col du Barbier. Vanaf het riviertje is het sterk klimmen via een pad met verschillende haarspeldbochten. Het is druk op en rond de meertjes. De meeste mensen nemen immers de lift naar boven om op hoogte te kunnen wandelen. Boven hebben we een mooi zicht op het traject en de meertjes. Al “hennig weg” afgelegd vandaag. We draaien dan naar rechts om een tijdje te wandelen doorheen een valleitje (2245m) waar een beekje doorheen stroomt. Hier waait de wind en het is er fris. We besluiten iets verder uit de wind even te rusten en iets te eten. De route volgt nadien verder de flank en even later verlaten we het dal waar de twee meertjes zich bevinden. We nemen nog even balkonpad wat het opletten is geblazen. Nadien verder afdalen via een pad dat bezaaid is met vele witte keien. Het is moeilijk wandelen en verschrikkelijk warm. Net voor we het bos instappen, stijgen we rechts naar de Col de Barbier. Onderweg komen we nog een vader met 2 kleine kinderen op een ezel tegen. Hij onderhoudt op een speelse manier de bewegwijzering van de route. De kinderen genieten vanop de rug van een ezel. Mooi om zien. Daarna effen klimmen tot op de Col du Barbier (2287m). Deze ligt net boven onze gîte. Hier stoppen we even vooraleer we de afdaling naar de chalets de l'Orgère (1895m) aanvatten. Het is een mooie maar ook verraderlijke afdaling omwille van veel steengruis en boomwortels die her en der over de smalle paadjes lopen. Eerst langs kleine balkonpaadjes en dan via gevaarlijke bospaadjes. We zijn toch wel blij dat we ondertussen in het bos zitten, eindelijk wat schaduw. De zon heeft al de ganse dag op onze hoofden gebrand. We dalen verder af tot aan het gehucht le Bourget. Aan de eerste huizen houden we rechts aan om vervolgens af te dalen naar het dalletje van de l'Orgère. Het bruggetje oversteken en het stijgend pad naar de chalets zoeken. Een kort maar nijdig klimmetje brengt ons tot op de parking van de chalets. Peter zit ons al op te wachten. Het is er vrij druk. In de prachtige omgeving is immers een educatieve wandelroute gelegen en deze trekt bij dit mooie weer heel wat wandelaars aan. Het is warm op de parking maar Peter heeft alles onder controle. Onder de “provesoir” opgeslagen tent zitten we tenminste in de schaduw. Lekkere hotdog staat op de menu. En smaken dat het doet...met hier en daar soms wat zuurkool op de grond...en wat mayonaise...en wat mosterd... Wat bijpraten, lachen en genieten van de prachtige omgeving en onze laatste wandeldag. Na de rustpauze is het zoeken naar het sterk dalend pad naar Modane. Theo had tijdens de moeilijke en soms gevaarlijke afdaling naar de chalets al last van zijn knie en besluit te passen voor de afdaling. We spreken af aan het bruggetje van Modane. Een weddenschapke... In “vliegende vaart” stappen de anderen naar beneden. Boven geeft men ??? uren voor de afdaling naar Modane. We deden de klus in ??? uren. Onderweg een paar keer drinken en het zweet wegwissen op de gevaarlijke afdaling met wboomwortels en steengruis op het pad. De oude man die ons voorbij zag “vliegen” wist niet wat hij zag... De wandelaars die naar boven kwamen hadden het veel moeilijker. In Modane een smsje naar Peter en Theo met de vraag waar ze bleven... Op het terrasje voor het gemeentehuis praten we nog even na bij een fris pintje. Daarna alles ( of bijna alles...) in de auto en terug naar de gîte. Al wat opruimen op de kamers, de auto wat wassen, ...zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken. Even later komt de eigenares nog langs met de rekening en een streekborreltje. Peter heeft voor onze laatste avond nog een uitgebreide barbecue voorzien. De frisse wind die ondertussen opsteekt zorgt er voor dat we uiteindelijk toch in de gîte belanden. De eerste keer dat we verplicht zijn om binnen te eten. Er moet hier en daar nog wat verschoven te worden om op “ons gemak” te kunnen eten. We gaan op tijd slapen om 's morgens vroeg te vertrekken zodat we op tijd terug in helchteren zijn.